Mevrouw Nilsson noemt haar nieuwste voorstelling ‘Broebels’ een egodocument, vormgegeven in een afwisseling van bewegingsspel, muziek, dans en tekst. De voorstelling is feitelijk een verslag van het proces dat moeder en dochter samen hebben doorgemaakt. Josje verloor haar vader op zevenjarige leeftijd. Vanaf toen heeft de overtuiging, dat ze niet belangrijk was, er alleen voor stond en het alleen zo zou gaan redden, postgevat.

Wat doe je?
Rond haar veertigste levensjaar komt het tot een confrontatie met de (toen) afwezige moeder. Niet gemakkelijk om als dochter je grieven die je koestert tegenover je eigen moeder uit te spreken. Immers, ieder leeft zijn eigen verhaal. Wat doe je? Veeg je de oude pijn onder de mat en loop je, zwijgend en ongelukkig, verder over broebels? Of, til je dat tapijt op en veeg je de troep eronder uit.

Een persoonlijk verhaal, verhelderend en helend voor allebei. Een universeel verhaal ook dat de moeite waard is om te delen.
Een fragment uit ‘zomaar’ een e-mail van een moeder aan haar dochter. ‘Ik heb veel van mezelf altijd voor mezelf gehouden. In het delen zit ware vreugde, voel ik nu ook weer. Nou nou, wat een ontdekking op deze schele vrijdagmorgen…’

Credits
Tekst en spel: Ann Philipsen en Josje Korsten
Regie: Anneke Schröder